een onaangekondigde start

Er zijn duizenden redenen en excuses die ik kan bedenken om vandaag niet te starten met dit kleine onderzoek.

Maar alles komt neer op angst. Ik ben redelijk bang om op straat te dansen. Het verbaast me hoe snel je gewoon geraakt aan een onopvallend en anoniem publiek leven. Vier maanden zijn lang genoeg om weer opnieuw te moeten beginnen. Ik val snel terug in bescheidenheid, ondanks dat ik ook voel dat ik iets wil (laten) ervaren.

Veel heeft te maken met onzekerheid.

Een nieuwe plek en een nieuw onderzoek. Vanaf nu zal ik op zondag aanwezig zijn in de wijk Nieuw Zuid in Antwerpen. Voorlopig van 9u tot 10u. Misschien steeds op dezelfde plek, misschien ook niet. Mogelijks zal mijn actie nomadisch zijn en zal ik exploreren welke plekken in de wijk bepaalde prikkels en ontmoetingen genereren.

Voorlopig is dat nog niet helemaal duidelijk. En dat komt omdat ik er nog maar net aan begin. Wat ik wel kan vertellen is dat dit kleine onderzoek kadert in een groter onderzoek. Vandaag ben ik afstudeerder aan de Master Kunsteducatie aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg. Dit wil zeggen dat ik een meesterproef zal uitvoeren en zal ondergaan. Dit in de vorm van een artistiek onderzoek. En kijk, daar komt het dus allemaal een beetje bij elkaar. Mijn observaties en kleine acties van vorig academiejaar, aan de Scheldekaaien, hebben me bepaalde ervaringen en inzichten gebracht. Het dansen in de openbare ruimte heeft voor een groot deel het pad van mijn komende zoektocht bepaald. Mijn onderzoek zal handelen over wat een kunstenaar kan betekenen voor de samenleving. Als kader voor dit onderzoek kies ik voor de wijk Nieuw Zuid, een wijk in opbouw.

Dat biedt eindeloze mogelijkheden, want veel ruimte is nog onbestemd.

Maar het biedt ook veel vragen en uitdagingen, want er ligt nog veel open. Verhoudingen zijn nog niet gefixeerd. Niet tussen gebouwen onderling, want er wordt nog veel bijgebouwd. Maar ook niet tussen de bewoners, want er komen er steeds weer nieuwe bij, terwijl er al anderen doorreizen en vertrekken. Er zijn ook nog niet heel veel commerciële zaken gevestigd. En in het midden van de wijk ligt een ingestort schoolgebouw dat voor verdriet, ontzetting en wantrouwen heeft gezorgd. Dat is een stevige kluif. Mijn onderzoeksvraag is voorlopig "Hoe kan een kunstenaar het lichaam inzetten om de sociale cohesie in de stad te bevorderen?" Dit is nog ruim en algemeen. Op dit moment leg ik mijn focus op de eerste deelvraag 'Hoe kan de kunstenaar het lichaam inzetten om contact te maken met de bewoners in de wijk?' Je merkt al twee afbakeningen; contact en de wijk. Contact is een primaire voorwaarde voor sociale cohesie. De wijk is een duidelijke afbakening van een oppervlakte in de stad.

Deze eerste deelvraag neemt al aardig wat tijd in beslag. Het zou zo maar eens kunnen dat ik dit academiejaar niet verder geraak dan deze vraag volledig uit te pluizen. En dat geeft niet.

Terug naar nu en hier. Mijn eerste idee is om in het midden van de wijk te gaan staan en op het Panamarenko plein plaats te nemen. Er is geen excuus om het niet te doen. Het is droog, er is een aangename bedrijvigheid, mede door de bakker op het plein. De zon werpt stralen op de ondergrond. Kortom perfect. En toch...

Toch voel ik schroom, twijfel, een grote bedachtzaamheid. Is het te snel alles ineens? Mijn eigen fysieke integriteit is ook een element waar ik rekening mee dien te houden in mijn onderzoek.

Ik besluit toch te verhuizen naar het grasveld ten oosten van het plein. Tussen de grote partijen gras liggen wandelpaden in gravel.

Ideaal! Ik zet me op één van de breedste wandelpaden, aan een bank en met zicht op de terrassen van de bewoners van het flatgebouw van Woonhaven.

Of hebben zij zicht op mij? Daar gaat het natuurlijk om. En ik start. Ik besluit vanuit Tai-chi te beginnen. Er is geen aanleiding om hier het klassiek ballet in te zetten. Het gaat over het bewegend lichaam en wat een beweging te weeg kan brengen. Wat doet een lichaam in beweging? Wat zet een lichaam in beweging? Welke beweging veroorzaakt de beweging? Wat beweegt het bewegend lichaam? Wat veroorzaakt een bewegend lichaam? Wat wordt veroorzaakt door een bewegend lichaam? Wat gebeurt er in het bewegend lichaam? Wat gebeurt er in wat veroorzaakt wordt door het bewegend lichaam? En ga zo maar door. Dus ik beweeg mijn lichaam vanaf nu op een plek op het Nieuw Zuid. Ik hoop iedere zondag, maar weet dat dat utopisch is. Het leven beweegt het bewegend lichaam immers ook. En die beweging zal soms weg van het Nieuw Zuid zijn. Maar je kan de beweging wel volgen. Hier op mijn blog. Zo beweeg jij mee. En als je feedback achterlaat op de blogpost, beweeg jij mij weer op jouw beurt. Ik ben graag in beweging, dus ik nodig je uit. Of kom af en beweeg mee. Dat is nog steeds toegelaten. Want het blijft de openbare ruimte, en die is van iedereen.